ΤΟ ΦΙΛΙ ΤΗΣ ΑΝΔΡΟΜΕΔΑΣ

στην Ιωάννα

Όταν θα έρθει η ώρα 
να με καταπιείς Ανδρομέδα
θα είμαι έτοιμος
θα αφεθώ στην καταστροφή σου
αφού αυτός είναι ο νόμος του σύμπαντος:
για να γεννηθεί μια αρχή
πρέπει πρώτα
να υπάρξει ένα τέλος.
Όταν θα έρθεις κοντά, όταν με αγγίξεις
θα γίνουμε ένα
και το φιλί σου γεμάτο φωτιά
θα με αφανίσει,
θα εξαφανιστούμε κι οι δύο
για να δημιουργήσουμε
μια νέα ζωή.

Κάθε τέλος είναι δύσκολο,
ακόμη κι όταν νομίζεις
πως τα έχεις κάνει όλα
όταν έρθει η ύστατη στιγμή
καταλαβαίνεις πόσο πολλά
θα μπορούσες ακόμη να είχες κάνει,
καταλαβαίνεις πόσο λίγος είναι ο χρόνος σου
αφού ο χρόνος είναι άπειρος.
Όμως εγώ θα είμαι έτοιμος
επειδή γνωρίζω πως για το τέλος
θα είμαι πάντα ανέτοιμος,
επειδή γνωρίζω πως κάθε τέλος
κρύβει μία αρχή.

Σε κοιτάζω με τα μάτια της ψυχής μου
φαντασιώνομαι πως ταξιδεύω μέσα σου
σε άλλους χωροχρόνους
με άλλη μορφή.
Ψάχνω απαντήσεις στα αναπάντητα
εξηγήσεις στα ανεξήγητα
αφήνω ελεύθερη τη σκέψη μου
να μεγαλώσει,
είναι το περισσότερο που μπορώ να κάνω
όμως αυτό είναι πολύ λίγο
είμαι τόσο μικρός που δε με βλέπεις.
Όσα κι αν μάθω
ξέρω πως δε θα ξέρω τίποτα
όταν τελειώσει αυτή η ανάσα
όταν γίνω αύρα στην αρμονία του Χάους
όταν οι λέξεις γίνουνε αριθμοί
όταν ο θάνατος γίνει ζωή.