Πουλί μου διαβατάρικο

 

Πουλί μου διαβατάρικο

έρχεσαι και πηγαίνεις
γι’ αυτά που βλέπεις δε μιλάς
γι’ αυτά π’ ακούς σωπαίνεις

και μένα μάθε να πετώ - άιντε

να φεύγω το χειμώνα
το καλοκαίρι να γυρνώ - άιντε
μέσ’ του Μαγιού το χρώμα. 

Έλα βάρκα κι είμαι μόνος

και φυσά πανί ο πόνος.

 

Πουλί μου διαβατάρικο

άνοιξε τα φτερά σου
τη λύπη πάρε μακριά
τα μάτια να μην κλάψουν 

να έχω ό,τι αγαπώ - άιντε

κι ό,τι με θε να μ’ έχει
να τον πετάς τον καημό - άιντε
μέσ’ στο νερό να πέφτει.

Έλα βάρκα με τα μένα

πάρε με από τα ξένα.   

  ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ   Ένα ποίημα είναι ποίημα όταν είναι γραμμένο με ρανίδες ψυχής με το αίμα του ασυνείδητου βαμμένο και το μαχαίρι ...