Τα τείχη της ντροπής



Το τείχος της ντροπής θυμάμαι
όπως και τόσα άλλα τείχη
ορατά κι αόρατα
που υψώνονται ανάμεσα
στις καρδιές των ανθρώπων…


Αχ! λευτεριά πολυπόθητη
κηλίδες αίματος πολλές
λερώνουν τ’ άσπρο σου φουστάνι
κι εσύ σκυφτή και πληγωμένη
θυσία μάταιη
στη λάσπη ξεθωριάζεις.   


9 Νοέμβρη 2019 


από τη συλλογή ΣΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΝ ΑΚΡΗ ( ποιήματα 1997-2017 )

https://stispoiisistinakri.blogspot.com/2019/12/blog-post_56.html

  Τα όνειρα της εγρήγορσης   Τα όνειρα της εγρήγορσης αγέρωχα πουλιά μέσα στην μπόρα λαβωμένα κύτταρα σε άγνωστες αρτηρίες σύννεφα...