ΤΗ ΦΩΝΗ ΜΟΥ ΨΑΧΝΩ

 

Τη φωνή μου ψάχνω

μέσα σε ακατανόητες κραυγές
σε ακαθόριστους αντίλαλους
σε μακρινούς αλαλαγμούς.
Συλλαβές φοβισμένες ψελλίζω δειλά
λέξεις ανείπωτες απ’ της ψυχής τα σκοτάδια
που περιμένουν το φως της ακρόασης.  
Τραγούδια να γίνουν του ανθρώπινου πόνου
να θυμίζουν στο Χρόνο τις θνητές μας στιγμές
να αγκαλιάζουν τους τρόμους
να απαλύνουν τη θλίψη
στο απέραντο αύριο
που σε λίγο θα έρθει.       

                                                        Δεκέμβρης     Με ένα κρύο φιλί αποχαιρετάς το φθινόπωρο του χειμώνα την πόρτα ...