Συνειρμός
Μέσ’ στη
σιγή ένας αυλός,
ξεχύνονται
οι νότες
απ’ του
μυαλού τις πόρτες
περνάνε σαν
το φως.
Αχ και να
ήταν μουσική
τα λόγια
των ανθρώπων,
οι συμφορές
των τόπων
ανάμνηση
κακή.
Γεννήθηκα το 1972 στους Φούρνους Κορσεών, όπου μεγάλωσα και τελείωσα το λύκειο. Από το 1991 διαμένω μόνιμα στον Πειραιά. Η ενασχόλησή μου με τη γραφή, προς το παρόν δεν έχει εκδοθεί σε έντυπη μορφή και το κύριο μέρος της είναι συγκεντρωμένο σε τρεις ποιητικές συλλογές, μία γενική και δύο θεματικές: ΣΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΝ ΑΚΡΗ ( ποιήματα 1997-2017 ) / ΟΥΡΆ ΑΠΟ ΠΑΓΩΝΙ ( ποιήματα για παιδιά ) / ΜΕ ΤΩΝ ΛΕΞΩΝ ΤΣΙ ΜΑΤΙΣΈΣ ( μαντινάδες )
ΟΤΑΝ ΤΡΑΓΟΥΔΑΝΕ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ Όταν τραγουδάνε τα πουλιά τα δέντρα σύγκορμα αναριγούν και τα λουλούδια χρωματίζουν τις αυγές. Νότ...