Όταν μεγαλώσω

Στη Στέλλα



Όταν μεγαλώσω

δε θα μπορώ να παίζω πια.
Όταν μεγαλώσω
θα χάσω πολλούς φίλους
είναι από άλλη πατρίδα
και θα πρέπει να τους μισώ
ίσως και να χρειαστεί κάποτε
να τους σκοτώσω
ή να με σκοτώσουν.
Όταν μεγαλώσω
δε θα νιώθω πια συμπόνια
για κανέναν άνθρωπο
για κανένα ζώο
εκτός από τον εαυτό μου.
Όταν μεγαλώσω
θα αδιαφορώ για τα παιδιά
θα τους μεταβιβάσω τα δικά μου λάθη
να ξεπληρώσουν εκείνα τα χρέη μου
και με συνείδηση εξαγνισμένη από τύψεις
θα μπορώ ακόμη και να κυβερνώ.

Όταν μεγαλώσω
θα είμαι υπάκουος και αφοσιωμένος σκλάβος
τον πλούτο θα υπηρετώ χωρίς αντάλλαγμα
με το κεφάλι πάντοτε σκυμμένο.
Όταν μεγαλώσω
επαναστάτης προδομένος από τα ιδανικά μου
δε θα θυμάμαι πια
εκείνο το όνειρο για έναν καλύτερο κόσμο
κι απαλλαγμένος από αξίες
θα κείτομαι βολεμένος.
Όταν μεγαλώσω
θα ψάχνω τη χαμένη μου αθωότητα
σε επιλογές βγαλμένες από ύπουλες διδασκαλίες
σε ευκαιρίες που πέρασαν αδιάφορα
σαν μέρες τυφλές μέσ’ στο σκοτάδι
σαν το πέταγμα μιας πεταλούδας.
Όταν μεγαλώσω  
θα παίζω αλλιώς…       

  Βροχή ανέμελη Στην Αγγελική     Βροχή ανέμελη σκάβει το χώμα γλείφει τους τοίχους, τις ταράτσες, τα κεραμίδια την ταλαιπωρημένη ...