ΣΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΝ ΑΚΡΗ
Καρδούλα μου, άνοιξες πανιά
κι από παντού φυσάει
άραγε πού σε πάει
της σκέψης σου η πυρκαγιά,
στης ποίησης την άκρη
εργάζονται μονάχοι
οι ποιηταί στην ερημιά.
κι από παντού φυσάει
άραγε πού σε πάει
της σκέψης σου η πυρκαγιά,
στης ποίησης την άκρη
εργάζονται μονάχοι
οι ποιηταί στην ερημιά.
Γεννάς σ΄ ένα λευκό χαρτί
κι ο ουρανός ανοίγει
μα θα ‘ναι πάντα λίγη
η γνώση σου η πιο πολλή,
στο άπειρο κουκκίδα
στον άνεμο ρανίδα
τι να σου κάνει μια ζωή.
κι ο ουρανός ανοίγει
μα θα ‘ναι πάντα λίγη
η γνώση σου η πιο πολλή,
στο άπειρο κουκκίδα
στον άνεμο ρανίδα
τι να σου κάνει μια ζωή.
από τη συλλογή ΣΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΝ ΑΚΡΗ (ποιήματα 1997-2017)