Το παράπονο του Χάρου




Με ζουρνάδες και νταούλια
τον Αχέροντα περνώ
‘κούει ο Χάρος το τραγούδι
και μιλάει στο θεό:
αχ θεέ μου δεν αντέχω
να τους πάρω απ’ το χορό. 


Δε με σκιάζεται η τσαμπούνα
δε φοβάται η μουσική
και χορεύοντας μου λένε
πως γλεντήσαν τη ζωή
κι όταν έρχονται μπροστά μου
λεν’ η ώρα η καλή.



Μάης 2020 

από τη συλλογή ΣΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΝ ΑΚΡΗ ( ποιήματα 1997-2017 ) 
https://stispoiisistinakri.blogspot.com/2020/05/blog-post_7.html

  Τα όνειρα της εγρήγορσης   Τα όνειρα της εγρήγορσης αγέρωχα πουλιά μέσα στην μπόρα λαβωμένα κύτταρα σε άγνωστες αρτηρίες σύννεφα...