Κοράσιαι Νήσοι 




Δάσος πυκνό που αγκάλιασες κουρσάρους, βασιλιάδες 
έγινες πέτρα και φωλιά για τόπους μακρινούς, 
που ζεις μέσα στη θάλασσα για να ΄χεις μία μάνα
και δίδαξες τη μουσική σ’ ανθρώπους ταπεινούς.

Τον Λεωκράτη πότισες ζουμί του μανδραγόρα
ήπιες την πόλη την παλιά σ’απάτητους βυθούς
τον Ίκαρο ταξίδεψες, για πάντα, μέσ΄στο χρόνο
οι μύθοι σου ακροβατούν σ’ατέλειωτους χορούς.

Τα πλοία που προσπέρασαν θα φέρουν άλλα πλοία
μα εσύ έμαθες, πονάς απ’τους χαιρετισμούς
το ξέρεις πως σε ξέχασε αυτός που δε γυρίζει
μα είσαι εκεί στα σκοτεινά με φάρους φωτεινούς.  


Γενάρης 1999 – Σεπτέμβρης 2002

   από τη συλλογή ΣΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΝ ΑΚΡΗ ( ποιήματα 1997-2017 )
https://stispoiisistinakri.blogspot.com/2018/01/blog-post_22.html

    


ΔΙΧΩΣ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΜΑΣ





Δίχως τη θέλησή μας
ερχόμαστε
δίχως τη θέλησή μας
φεύγουμε
και τα δύο ένα τυχαίο
στιγμιαίο γεγονός…
το ενδιάμεσο;  


Απρίλης 2011

   από τη συλλογή ΣΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΝ ΑΚΡΗ ( ποιήματα 1997-2017 )
https://stispoiisistinakri.blogspot.com/2018/01/blog-post_51.html


   

  




μοναξιά 


μοναξιά δημιουργική
εκμηδενιστική μοναξιά
μοναξιά απελευθερωτική 
μοναξιά ηθελημένη ή αθέλητη
σε όλες τις μορφές σου
ένα δύσκολο μονοπάτι
προς τη γνώση του εαυτού μας  


Ιούλης 2012   

από τη συλλογή ΣΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΝ ΑΚΡΗ ( ποιήματα 1997-2017 ) 
https://stispoiisistinakri.blogspot.com/2018/01/blog-post_74.html

   





αν κλείσουμε τα μάτια 




αν κλείσουμε την τηλεόραση  
τα βιβλία
τα μάτια
θα υπάρχουν μόνο οι φωνές
οι φωνές που θα έχουν ξεφύγει
από την άβυσσο του ασυνείδητου 


 Ιούλης 2012

     από τη συλλογή ΣΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΝ ΑΚΡΗ ( ποιήματα 1997-2017 )
https://stispoiisistinakri.blogspot.com/2018/01/blog-post.html


   

  Βροχή ανέμελη Στην Αγγελική     Βροχή ανέμελη σκάβει το χώμα γλείφει τους τοίχους, τις ταράτσες, τα κεραμίδια την ταλαιπωρημένη ...