Απολογισμός

 

Κι αν πέρασαν τα χρόνια σαν αέρας

σαν φύλλα αν σκορπίσαν οι στιγμές
κι αν φτάσαμε στο φως μουντής εσπέρας
αθροίζοντας τις λύπες, τις χαρές.   

Κι αν ζήσαμε σαν άστεγοι παρίες

αν μείναμε τυφλοί στο διηνεκές
αν νιώσαμε θνητές υπεροψίες
και έπαρση που θάφτηκε στο χτες.  

Κι αν ντύσαμε με φρίκη τους αιώνες

αν μπλέξαμε μεγάλα και μικρά
αν φτιάξαμε νεκρούς ερειπιώνες
και λιώνουμε στου βούρκου τα νερά.  

Το άλυτο του κόσμου το κουβάρι

στου Χρόνου τις χαράδρες θα κυλά
της νύχτας μας το κόκκινο φεγγάρι
στους πρόποδες του Χάους θα γυρνά.      
 

Ζήσε

 

Ζήσε

σαν απαλή αύρα στην αγκαλιά του ορίζοντα
ταπεινά και ανήσυχα
νιώσε την κάθε ανάσα,
κάθε στιγμή είναι μια ευκαιρία
να γίνεις ό,τι θες
να φτάσεις όπου θες
μέχρι τα πέρατα της δύναμής σου.  
Ζήσε
σαν ζωογόνο σύννεφο
που τα δάκρυά του προσφέρει στο χώμα
να ανθίσουν νέα χρώματα
την ημέρα δειλά να φωτίσουν.  
Ζήσε
σαν να είναι το τέλος στο επόμενο βήμα
σαν γεμάτο φεγγάρι στα χείλη της θάλασσας
σαν τελευταίο πεφταστέρι στην άκρη του Χάους.       

                                                        Δεκέμβρης     Με ένα κρύο φιλί αποχαιρετάς το φθινόπωρο του χειμώνα την πόρτα ...