Απτάλικο
Στο Στέλιο Βαμβακάρη
Σε δρόμους
πάνω κοφτερούς
καραντουζένι
στους καημούς.
Στηρίζομαι
στα γόνατα
στις λύπες
βάζω χρώματα.
Σκυφτέ
πατέρα που πονείς
ταξίμι
παίξε της ζωής.
Δείξε μου
πού τα βήματα
και πώς
περνούν τα κύματα.
Εδώ στον
ψεύτικο ντουνιά
μαζί η λύπη
κι η χαρά.
Πού πάμε,
τι γυρεύουμε
προτού να
‘ρθούμε φεύγουμε.
Μελοποίηση: Τηλέμαχος Βούλγαρης