ΞΕΝΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ 

 

Ξένος μέσα στη νύχτα

σέρνω τα αβέβαια βήματα
στου σκοταδιού τα καλντερίμια. 
Στις γειτονιές του Χάους τραγουδώ
ακάματος διαβάτης μεθυσμένος
από το άρωμα των λουλουδιών
και των χρωμάτων την απύθμενη γαλήνη. 
Λέω για ένα όνειρο γαλάζιο
που δε συνάντησε ακόμη το πρωί
που δεν ακούμπησε
το χαμογέλιο μιας χαρούμενης ημέρας
και το τραγούδι χάνεται
στα βάθη της αστείρευτης κακίας
στου μίσους την παράφωνη κραυγή.
Ξένος μέσα στη νύχτα
της σιωπής μου τις αλήθειες ψηλαφίζω
στα μονοπάτια της ψυχής μου αναζητώ
το φως το ανείδωτο που όλα θα τ’ αλλάξει…     

  Αναλαμπή   Μία μέρα ένα ποτάμι μου ‘πε ο πόνος σου θα γιάνει αν κυλήσεις μέσ’ στο Χρόνο όπως το νερό.   Ένα σύννεφο από πέρα ...