Το μπλουζ της βροχής 

Σκιά του Σεπτέμβρη

σταγόνες βροχής

το Νου χαϊδεύει

το φως αστραπής.

Νερό που κυλάει

ποτάμι θολό

στο Χρόνο γλιστράει

χωρίς γυρισμό.

                              -R-

                   Σφαίρα γυρνά

                   στο πουθενά

                   ήλιος, βροχή

                   σ’ ένα φιλί. 

Ριπή του αγέρα

των βράχων βοή

ακούγεται πέρα

στης Γης την αυγή.

Ρωτάς τι θα φέρει

πού πας, τι ζητάς

κανείς δεν το ξέρει

μα εσύ προχωράς.

                               -R-

                   Σφαίρα γυρνά

                   στο πουθενά

                   ήλιος, βροχή

                   σ’ ένα φιλί. 

Κοτσάκια

Μέσα στα μάθια σου τα δυο

όλο τον κόσμονε κοιτώ.

Το κατέεις και με παίζεις

κάνεις άλλον πως γυρεύεις.

Τι να σου κάνω ο μικιός

σπούργιτας κι όχι αετός.

Αχ ένα κοτσάκι να ‘χα

να σου δάκρυζα τα μάθια.  

    Κοτσάκια :  στιχουργική μορφή της Νάξου.

       Μια ιδιαιτερότητα που παρουσιάζουν

       είναι το κόψιμο της τελευταίας συλλαβής του πρώτου στίχου

       και η συνέχισή της στο δεύτερο

     ( το κατέεις και με παί-

       ζεις, κάνεις άλλον πως γυρεύεις )