ΤΟ ΨΕΜΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΩΡΑΙΟ

 

Το ψέμα έρχεται πάντα ωραίο

κυλά στις λέξεις μας σαν λάγνο ποτό

γεννάει άθελα κι άλλα, μοιραίο

το κατρακύλισμα χωρίς γυρισμό. 

Η ζάλη άρχισε, μεθύσι γλυκό

τι είναι κάλπικο τι ‘ναι αλήθεια

και τώρα γίνεται το λάθος σωστό

η πλάνη γίνεται πάλι συνήθεια.

Σαν ψεύτες ζήσαμε στα παραμύθια

στο τέλος χάσαμε της νιότης το φως

μονάχοι μείναμε μ’ άδεια τα στήθια

κι η γνώση έφτασε αργά δυστυχώς:

Αν η αλήθεια τη σκέψη γεμίσει

τότε τη μαύρη ψυχή θα φωτίσει. 

 

*Σονέτο αγγλικό ( Σπενσεριανό )    

 

Χωρισμός

 

Όταν κοπάσει η επιθυμία

στο σούρουπο θα κλαίει το φεγγάρι

ανείδωτοι θα μοιάζουνε οι φάροι

μέσα στον άνεμο, στην τρικυμία. 

Θα ‘ναι η άνοιξη του πόνου μνεία

ανάσα ο λυγμός δε θα ‘χει πάρει

αμίλητοι θα φεύγουνε οι γλάροι,

μέρες αγέλαστες χωρίς ουσία.  

Κι αν τρύγησε το δάκρυ η αγάπη

το αίμα της πληγής κρυμμένη θα ‘χει

ελπίδα φυλαγμένη στο μαντήλι. 

Κι αν τέλειωσε το χτες κι αλλού πεθαίνει

το αύριο γεννιέται και προσμένει

καινούρια ροδοπέταλα στα χείλη. 

 

*Σονέτο ιταλικό ( Πετραρχικό )