Χωρισμός

 

Όταν κοπάσει η επιθυμία

στο σούρουπο θα κλαίει το φεγγάρι
ανείδωτοι θα μοιάζουνε οι φάροι
μέσα στον άνεμο, στην τρικυμία. 

Θα ‘ναι η άνοιξη του πόνου μνεία

ανάσα ο λυγμός δε θα ‘χει πάρει
αμίλητοι θα φεύγουνε οι γλάροι,
μέρες αγέλαστες χωρίς ουσία.  

Κι αν τρύγησε το δάκρυ η αγάπη

το αίμα της πληγής κρυμμένη θα ‘χει
ελπίδα φυλαγμένη στο μαντήλι. 

Κι αν τέλειωσε το χτες κι αλλού πεθαίνει

το αύριο γεννιέται και προσμένει
καινούρια ροδοπέταλα στα χείλη. 

 

*Σονέτο ιταλικό ( Πετραρχικό )    

  Βροχή ανέμελη Στην Αγγελική     Βροχή ανέμελη σκάβει το χώμα γλείφει τους τοίχους, τις ταράτσες, τα κεραμίδια την ταλαιπωρημένη ...