ΝΑ ΜΕ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ




Να με κρατήσεις
μη με αφήσεις να χαθώ
στων ηδονών τη ζάλη
στων πειρασμών το ύπουλο φιλί
στων αλγεινών χαδιών το ψέμα.
Να με κρατήσεις
μη με αφήσεις μοναχό
στις μαχαιριές της μέρας
στης νύχτας την αδίστακτη σιωπή
στη σκοτεινή κραυγή του φόβου.
Να με κρατήσεις
σαν το αθάνατο νερό
στην απαρχή του τέλους,
σαν το καινούριο το πρωί
στο φέγγος καταπράσινου Απρίλη.
Να με κρατήσεις
χωρίς εσένα δε θα ζω
να με κρατήσεις
σαν την ευχή μέσ’ στο μαντήλι.

  Βροχή ανέμελη Στην Αγγελική     Βροχή ανέμελη σκάβει το χώμα γλείφει τους τοίχους, τις ταράτσες, τα κεραμίδια την ταλαιπωρημένη ...