ΝΑ ΜΕ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ




Να με κρατήσεις
μη με αφήσεις να χαθώ
στων ηδονών τη ζάλη
στων πειρασμών το ύπουλο φιλί
στων αλγεινών χαδιών το ψέμα.
Να με κρατήσεις
μη με αφήσεις μοναχό
στις μαχαιριές της μέρας
στης νύχτας την αδίστακτη σιωπή
στη σκοτεινή κραυγή του φόβου.
Να με κρατήσεις
σαν το αθάνατο νερό
στην απαρχή του τέλους,
σαν το καινούριο το πρωί
στο φέγγος καταπράσινου Απρίλη.
Να με κρατήσεις
χωρίς εσένα δε θα ζω
να με κρατήσεις
σαν την ευχή μέσ’ στο μαντήλι.

  Αναλαμπή   Μία μέρα ένα ποτάμι μου ‘πε ο πόνος σου θα γιάνει αν κυλήσεις μέσ’ στο Χρόνο όπως το νερό.   Ένα σύννεφο από πέρα ...