Του Μαγγελάνου τα πετράδια

 

Του Μαγγελάνου τα πετράδια

τα ακουμπώ μέσ’ στα μαλλιά σου

τις μαύρες νύχτες να φωτίζουν

το σ’ αγαπώ να σου θυμίζουν,

να τα κοιτάξεις λίγο στάσου

στου ουρανού γελούν τα χάδια.  

Του Μαγγελάνου τα πετράδια

στάζουν ζωή απ’ τα φιλιά τους

ανάβουν στων ματιών την άκρη,

μετά απ’ το στερνό το δάκρυ

θα μας τα πουν τα μυστικά τους

στης ύπαρξής μας τα σκοτάδια. 

Παίξε στα χέρια σου το φως τους

στ’ αυλάκια του λαιμού στολίδια

κάνε τους πόνους δαχτυλίδια

και την κρυφή ευχή σου δώσ’ τους.