Μάρτης

 

Ανακατωμένα τα μαλλιά του Μάρτη

περιπαίζουν τα τελευταία κρύα

τα μαύρα σύννεφα περιγελούν.

Ανάμεσα σε δύο εποχές

αναποφάσιστος ποια να διαλέξει

με το ‘να χέρι λέει αντίο στο χειμώνα

και με το άλλο καλωσορίζει την άνοιξη.

Κι έτσι μπερδεμένος στη φωτιά και τον πάγο

τα χρώματα των λουλουδιών προετοιμάζει

να υποδεχτούν το αρχέγονο φως

το μητρικό νερό της Δημιουργίας

και τον γλυκό αέρα της ζωής. 

 

ΚΥΜΑ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ

 

Κύμα της αυγής

τα μαλλιά θλιμμένης κόρης

λούζει με νερό κι αστέρια

στην πηγή της προσμονής,

βρέχει την άκρη του αβέβαιου ταξιδιού

τις λιγοστές  ανάσες να δροσίσει

στου μαγικού χορού τα βήματα

το φόρεμά της το λευκό να ανεμίσει.   

 

                                     

άνοιξη

 

ρωγμές σιωπής ξεχειλίζουνε λέξεις

μείζονα τραγούδια ανθίζουν στη Φύση

καυτές εξάψεις τα κορμιά ανασταίνουν

άνοιξη

στις κορυφογραμμές του Νου πολύχρωμα φεγγάρια

ανάβλυσμα χαράς από ευωδιαστό πίδακα

διάχυτη αγάπη χωρίς ιδιοτέλεια

άνοιξη

φιλιά στα χείλη από χείλη αγαπημένα

ηδυπάθεια που ρέει σε υγρά χάδια

άνοιξη

ευχή που έγινες πραγματικότητα

όνειρο που έγινες πράξη

άνοιξη