Μάρτης

 

Ανακατωμένα τα μαλλιά του Μάρτη

περιπαίζουν τα τελευταία κρύα
τα μαύρα σύννεφα περιγελούν.
Ανάμεσα σε δύο εποχές
αναποφάσιστος ποια να διαλέξει
με το ‘να χέρι λέει αντίο στο χειμώνα
και με το άλλο καλωσορίζει την άνοιξη.
Κι έτσι μπερδεμένος στη φωτιά και τον πάγο
τα χρώματα των λουλουδιών προετοιμάζει
να υποδεχτούν το αρχέγονο φως
το μητρικό νερό της Δημιουργίας
και τον γλυκό αέρα της ζωής. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

  Αναλαμπή   Μία μέρα ένα ποτάμι μου ‘πε ο πόνος σου θα γιάνει αν κυλήσεις μέσ’ στο Χρόνο όπως το νερό.   Ένα σύννεφο από πέρα ...