Ανώνυμο

 

 

Δεν προσπαθώ να σε αλλάξω

προσαρμόζομαι σε αυτά που μου δίνεις
και χέρι-χέρι προχωράμε
σε μονοπάτια δύσβατα
σε ανείδωτες θάλασσες.
Τα μυστικά που κρύβεις
δεν ξέρω αν θα τα βρω ποτέ
μα θα σκάβω, εργάτης ακούραστος
και τις πέτρες θα σπάω της Γνώσης
κι όταν το βράδυ με τα χέρια ματωμένα
θα ξαποσταίνω γερμένος στα μάτια σου
θα ακουμπάς τις αλήθειες σου
αμυδρή πληρωμή
για τους κόπους της μέρας.  

  ΤΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ   Της φαντασίας τα πουλιά πετούν αγέρωχα στα πέρατα του ορίζοντα αψηφούν τις μπόρες και τους ανέμους ξεπ...