ΔΕΝΤΡΑ ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ

Δέντρα στριμωγμένα στο μπαλκόνι
γέρνουν στον ήλιο, αχτίδα του ζεστή αναζητούν
τη θλίψη μου για την αγάπη που τελειώνει
νιώθουν κι αυτά και σιωπηρά φυλλορροούν.

Δέντρα φυλακισμένα στο μπαλκόνι
στα χρώματά τους πόσες χαρές αλλά και λύπες μου μαζί,
το ευωδιαστό τους θα μ’ αγκαλιάσει το σεντόνι
και η πληγή για λίγο θα αποκοιμηθεί.

Ξερά τα φύλλα της καρδιάς μου ασφυκτιούν
το οξυγόνο απ’ το φιλί σου εκλιπαρούν
που τα κλαριά τους δυναμώνει.

Με τη στερνή τους την ανάσα τραγουδούν
την άνοιξή σου μέρα-νύχτα αδημονούν
τα δέντρα στο μπαλκόνι.