Το μπλουζ του Πειραιά 

Σοκάκια στενά
για χρόνια πολλά
με δέχονται μέσα 
στην υγρή αγκαλιά.
Με λύπες, χαρές
εικόνες του χτες
περνάνε μπροστά μου
σαν της μνήμης σκιές.

Καράβι μικρό
ταξίδι γοργό
ζωή μια στιγμούλα
στάσου να σε χαρώ.
Η νύχτα ριπή
η μέρα σκυφτή
η λέξη σωπαίνει
και φωνάζει η σιωπή.

Λιμάνι ζεστό
αλμύρας πιοτό
με πότισες πάλι,
το μεθύσι γλυκό.
Των βράχων φωνές
γοργόνες θαμπές
της θάλασσας χάδι
των κυμάτων ευχές.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

  Όπως θα έλεγαν οι ποιητές   Όπως θα έλεγαν οι ποιητές μαύρα κοράκια ξεχύνονται από γκρίζα νεφελώματα κόκκινη βροχή σταλάζει από τα μ...