Στίχοι φαντάσματα 

 

Στίχοι θολά φαντάσματα στα άδυτα της λήθης

λέξεις σκιές ανείδωτες δεν έφτασαν στα χείλη

μέσα στης μνήμης χάθηκαν τα σκοτεινά σοκάκια

και τριγυρνούν ρακένδυτοι αλήτες που κρυώνουν.  

Χέρι χαρτί δεν έπιασε μολύβι να τους γράψει

μάτια ποτέ δεν είδανε τι ήθελαν να πούνε

κανέναν δε συγκίνησαν, κανείς δεν τους διαβάζει

αφού ποτέ δε γράφτηκαν, το φως ποτέ δεν είδαν.

Κι όλοι το ξέρουν αν γοργά οι στίχοι δε γραφτούνε

τότε γοργά θα ξεχαστούν, γοργά θα ξεψυχήσουν

φαντάσματα θα γίνουνε, τις νύχτες θα γυρνάνε

μέσα στα όνειρα θα ζουν, στον ύπνο θα ουρλιάζουν. 

Δε θα μπορείς να κοιμηθείς και ξύπνιος δε θ’ αντέχεις

εξόν αν επιστρέψουνε μέσ’ στου μυαλού τα βάθη

κι εκεί βουτήξεις να τους βρεις στον πάτο της ψυχής σου

κι όταν ξανά θ’ αναδυθείς στα δάχτυλα του ήλιου

θα ησυχάσει η καρδιά απ’ τ’ άγρια πελάγη

τα βλέφαρα θα ενωθούν, γλυκά θ’ αγκαλιαστούνε

στην αμμουδιά θα κοιμηθείς και στο γαλάζιο κύμα.      

 

Δεν έχω χρόνο να φοβηθώ*

 

Αλαλαγμοί μολύνουν το σκοτάδι

ιαχές πολέμου αμαυρώνουν το φως της μέρας

διχοτομημένες πληγές σταλάζουν φρέσκο αίμα

στο πράσινο της ελπίδας. 

Παλεύω με τα τέρατα της κόλασης

δεν έχω χρόνο να ρωτήσω γιατί

δεν έχω χρόνο να περιμένω απαντήσεις

δεν έχω χρόνο να κάνω πίσω

δεν έχω χρόνο να φοβηθώ.   

 

*Η φράση ειπώθηκε από νεαρή Ουκρανή

  που έμεινε να βοηθήσει στην εμπόλεμη ζώνη ( Μάρτης 2022 )     

άνοιξη

 

ρωγμές σιωπής ξεχειλίζουνε λέξεις

μείζονα τραγούδια ανθίζουν στη Φύση

καυτές εξάψεις τα κορμιά ανασταίνουν

άνοιξη

στις κορυφογραμμές του Νου πολύχρωμα φεγγάρια

ανάβλυσμα χαράς από ευωδιαστό πίδακα

διάχυτη αγάπη χωρίς ιδιοτέλεια

άνοιξη

φιλιά στα χείλη από χείλη αγαπημένα

ηδυπάθεια που ρέει σε υγρά χάδια

άνοιξη

ευχή που έγινες πραγματικότητα

όνειρο που έγινες πράξη

άνοιξη

 

 

 

Ζωγραφική ( μικτή τεχνική ): Έλενα Κανδηλάκη