Δεκέμβρης 

 

Με ένα κρύο φιλί αποχαιρετάς το φθινόπωρο

του χειμώνα την πόρτα ανοίγεις,

τα βουνά σκεπάζεις με χιόνι

ζωογόνο νερό να ποτίσει το χώμα.  

Ανθίζουν πράσινοι πορτοκαλεώνες

πολύχρωμες ανεμώνες σαγηνεύουν τα πουλιά

και τα ποτάμια ξεχύνονται ασυγκράτητα

προς τη θάλασσα.  

Τα πλάσματα συμπορεύονται με το ψύχος

θωπεύουν της Φύσης το εναλλασσόμενο πρόσωπο.  

Ένα βιβλίο περιμένει δίπλα στο τζάκι, 

το μολύβι δίπλα στο τετράδιο

περιμένει ένα ζεστό χέρι

να γαληνέψει το μυαλό

να γλιστρήσει απαλά απ’ τις γρίλιες

να γαντζωθεί στα παγωμένα σύννεφα

και να ταξιδέψει

σε λευκά, κρυστάλλινα όνειρα

στην αγκαλιά του χειμώνα.