Διαλογισμός


Φόβο γεννά ο νους μου και φωτιά
καινούρια μονοπάτια να φωτίσει.
Σκέψη μεγάλα κρύβεις μυστικά
στοιχειώνεις, ανατρέπεις κάθε ρήση. 

Γνώση ποτέ δε θα ‘σαι αρκετή
κομμάτι το κομμάτι θα μαζεύω.
Φύση εσύ θεριό κι εγώ αρνί,
ανάσα είμαι έζησα και φεύγω.    

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

  Αναλαμπή   Μία μέρα ένα ποτάμι μου ‘πε ο πόνος σου θα γιάνει αν κυλήσεις μέσ’ στο Χρόνο όπως το νερό.   Ένα σύννεφο από πέρα ...