ΦΑΡΟΙ

 

Μικρή ζωή δεν πρόλαβες

και φεύγεις πριν αρχίσεις.
Στην ανείδωτη νύχτα
λευκά αστέρια αφήνεις
να δείχνουν την πορεία
σαν αγέρωχοι φάροι
που τους χτυπούν τα κύματα
αέρηδες τους δέρνουν
μα στέκουν ορθοί κι αμίλητοι
στ’ απόκρημνα τα βράχια
χαρίζοντας στους ναυαγούς
σωτήριο το φως τους.           

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

  Αναλαμπή   Μία μέρα ένα ποτάμι μου ‘πε ο πόνος σου θα γιάνει αν κυλήσεις μέσ’ στο Χρόνο όπως το νερό.   Ένα σύννεφο από πέρα ...