ΑΡΡΩΣΤΟ ΜΙΣΟΣ

 

Άρρωστο μίσος κυλά στις φλέβες μας

αιμορραγούν οι αρτηρίες του Χρόνου
ξεψυχούν αβοήθητες οι κολασμένες ψυχές μας
και ψάχνουν τη σωτηρία σε ύπουλες διδαχές.
Οι πόλεις πεθαίνουν στα σανατόρια των θεών
νοσούν οι αιώνες από ανίατη λέπρα
μολυσμένα μυαλά μεταδίδουν αόρατα καρκινώματα
και τρέφονται από τα σκοτωμένα κορμιά μας.
Τα πουλιά τρομάζουν απ’ τις εκρήξεις των ανθρώπων
τα δέντρα ασφυκτιούν στα σαπισμένα χώματα
ο άνεμος βαριανασαίνει στις αμυχές της ειρήνης
το νερό στερεύει στην πηγή της αγάπης.
Σε ποιο γαλαξία σκουριάζουν οι αλυσίδες του διχασμού;
Σε ποιο σύμπαν κρύβεται η ελπίδα;
Ποιος Ήλιος θα φωτίσει την ύπαρξή μας;   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

  Αναλαμπή   Μία μέρα ένα ποτάμι μου ‘πε ο πόνος σου θα γιάνει αν κυλήσεις μέσ’ στο Χρόνο όπως το νερό.   Ένα σύννεφο από πέρα ...