ΟΙ ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

 

Οι αλυσίδες της ψυχής

σφιχτά δεμένους μας κρατάνε
και των φτερών το πέταγμα
κάθε στιγμή αναβάλλουν.
Καυτές ανάσες άπραγες
απ’ τον αέρα ξεχασμένες
αδυνατούν στη θέληση
στον κεραυνό δειλιάζουν. 
Μάτια τυφλά δε χαίρονται
την ομορφιά του ήλιου,
πηγής νερό δε γεύονται
τα σφαλισμένα χείλη.
Αλήθειες ασυγκράτητες
κοιτάνε μέσ’ στο φόβο
σαν χέρια ακατανίκητα
απ’ τα δεσμά ξεφεύγουν.    


Ζωγραφική με soft pastels: Έλενα Κανδηλάκη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

  ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ   Ένα ποίημα είναι ποίημα όταν είναι γραμμένο με ρανίδες ψυχής με το αίμα του ασυνείδητου βαμμένο και το μαχαίρι ...