ΥΑΚΙΝΘΟΙ

Υάκινθοι με πρόσωπα λευκά

σαν αχτίδα σε ατίθασο κύμα

χορεύουν στου ανέμου τα δάχτυλα

τ’ ουρανού τα μαλλιά χρωματίζουν.

Τον ανθό τους τον εύοσμο φίλησα

να ξεχάσω για λίγο τη λύπη

που στον κόσμο τριγύρω απλώθηκε

και αγκάθια γεμίζει τις μέρες.

Υάκινθοι με πρόσωπα λευκά

το σπόρο της χαράς να ωριμάσει

αφήσανε στο άνυδρο το χώμα. 

Το ποίημα συμπεριλαμβάνεται στην ανθολογία:

Ποίηση. Ένας δρόμος προς το όνειρο. Θεσσαλονίκη – Αθήνα 2020 ( αυτοέκδοση )