Μοναχικά σκοτάδια




Μοναχικά σκοτάδια γεύονται τη σιωπή
σε σκονισμένο καθρέφτη μιλάνε
χωρίς να προσμένουν απάντηση
χωρίς να προσμένουν αγάπη
στο θλιμμένο και κρύο κρεββάτι.
Μια αχτίδα στα χείλη λαχτάρησαν
μια χαρά να αγγίξει τα μάτια
ένα ρίγος το δέρμα να ξύπναγε
μια πνοή στα μαλλιά να φυσούσε. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

  ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ   Ένα ποίημα είναι ποίημα όταν είναι γραμμένο με ρανίδες ψυχής με το αίμα του ασυνείδητου βαμμένο και το μαχαίρι ...