ΨΙΧΑΛΕΣ ΑΔΕΣΠΟΤΕΣ




Ψιχάλες αδέσποτες
του ουρανού αδύναμες υπάρξεις
την τύχη τους ορίζει
το συναπάντημα των ανέμων
της στιγμής το φύσημα.
Ταξιδεύουν αδέξια
μέσ’ στο Χρόνο τρεκλίζοντας
στα βουνά σκοντάφτουν
και στου ήλιου το χάδι.
Παγωμένα δάκρυα
απ’ των συννέφων τα βλέφαρα
ποτίζουν τις ξεραμένες ελπίδες
να γεννηθούν νέες πνοές
νέα χρώματα.
Ψιχάλες αδέσποτες
κατακλείδες κρυστάλλινες
αφήνουν αχνές δημιουργίες
στο τελευταίο τους τρέμουλο. 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

  Πόσα ποιήματα διάβασα…     Πόσα ποιήματα διάβασα… Χιλιάδες λέξεις σμίλεψαν τη σκέψη μου διαμόρφωσαν το λεξιλόγιό μου ανατάραξαν ...