ΝΕΟΣ ΗΛΙΟΣ



Θολοί ορίζοντες στα μάτια των παιδιών μας
λειψά διδάγματα δασκάλων θλιβερών,
αιώνων πέρασμα ανούσια ματώνει
σαν νόθος ήρωας πολέμων σκοτεινών. 


Ψυχρά συμφέροντα του μίσους τα βλαστάρια
θεριεύουν τρώγοντας τις σάρκες των λαών,
στημένα σύνορα περίφραξη της Σκέψης
σφαγεία γίνονται των άβουλων αμνών.


Η επανάσταση βολεύτηκε στα λόγια
δειλά λουφάζει του αγώνα η κραυγή
βουβές σημαίες ζητιανεύουνε ιδέες
τα μανιφέστα μάς προδώσαν την αυγή. 


Ο νέος ήλιος ας κινήσει το καθάριο
το φως που κρύβει στα φτερά της η ψυχή… 


Το ποίημα συμπεριλαμβάνεται στην ανθολογία:

Ποίηση. Ένας δρόμος προς το όνειρο. Θεσσαλονίκη – Αθήνα 2020 ( αυτοέκδοση ) 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

  Αναλαμπή   Μία μέρα ένα ποτάμι μου ‘πε ο πόνος σου θα γιάνει αν κυλήσεις μέσ’ στο Χρόνο όπως το νερό.   Ένα σύννεφο από πέρα ...