ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΑΝΤΑΜΩΜΑ

Νυχτερινό αντάμωμα

στο άγρυπνο βλέμμα του Γαλαξία,

θολές εξάψεις δημιουργίας

σπινθηρίζουν φωνές απ’ τα έγκατα

της απύθμενης, άγνωστης ψυχής.

Στα σκοτάδια της Σκέψης

λέξεις τρεμοπαίζουν δειλά

σαν το φως που βυθίζεται

σε καυτή λίμνη κεριού

κι άλλοτε σαν γεράκια περήφανα

τα συννεφιασμένα ύψη διασχίζουν

και με άφοβες πτήσεις γαντζώνονται

στις πλαγιές του κόσμου.

Νυχτερινό αντάμωμα

ασυνείδητο ταξίδι παράξενο,

πού τελειώνει η αλήθεια

πού αρχίζει το ψέμα

θα φανεί

στο επόμενο ξημέρωμα.