ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΣΗ ΖΩΗΣ
Το μονοπάτι
τση ζωής δεν είν’ πολύ μεγάλο
ώσπου να τη
γνωρίσουμε παένουμε στο άλλο.
από τη συλλογή ΜΕ ΤΩΝ ΛΕΞΩΝ ΤΣΙ ΜΑΤΙΣΈΣ ( μαντινάδες )
Γεννήθηκα το 1972 στους Φούρνους Κορσεών, όπου μεγάλωσα και τελείωσα το λύκειο. Από το 1991 διαμένω μόνιμα στον Πειραιά. Η ενασχόλησή μου με τη γραφή, προς το παρόν δεν έχει εκδοθεί σε έντυπη μορφή και το κύριο μέρος της είναι συγκεντρωμένο σε τρεις ποιητικές συλλογές, μία γενική και δύο θεματικές: ΣΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΝ ΑΚΡΗ ( ποιήματα 1997-2017 ) / ΟΥΡΆ ΑΠΟ ΠΑΓΩΝΙ ( ποιήματα για παιδιά ) / ΜΕ ΤΩΝ ΛΕΞΩΝ ΤΣΙ ΜΑΤΙΣΈΣ ( μαντινάδες )
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΤΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ Της φαντασίας τα πουλιά πετούν αγέρωχα στα πέρατα του ορίζοντα αψηφούν τις μπόρες και τους ανέμους ξεπ...
-
Στην άκρη του γιαλού Εδώ στην άκρη του γιαλού το βλέμμα ξανοίγεται στο γαλάζιο ο ορίζοντας απλώνει τα γήινα χρώματα πάνω απ’ τ...
-
ΕΝΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΣΤΗΝ ΑΒΥΣΣΟ Ένα λουλούδι στην άβυσσο ανασηκώνει το κορμάκι του στα χάδια του ήλιου αισθάνεται το οξυγόνο στο ορθάνο...
-
Μια χαραμάδα φως Μια χαραμάδα φως θα αρκούσε να μας βγάλει απ’ τα σκοτάδια μας, σε καθαρό ουρανό να πετούσε ελεύθερη η σκ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου