ΟΙ ΚΡΙΝΟΙ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ

                                          Στο Θάνο Ανεστόπουλο

Οι κρίνοι της αβύσσου

λευκαίνουν το σκοτάδι

με το άσπρο τους χαμόγελο,

φωτίζουν το ερέβινο πλαίσιο

ολόλευκες αναλαμπές

ευωδιαστά της Σκέψης σταλάγματα.

Μόλις που διακρίνονται

ορατοί μόνο στις αγνές ψυχές

λικνίζονται στο φύσημα της ανιδιοτέλειας

ερωτοτροπούν με τα μάτια της αλήθειας.

Λέξεις των πληγών λάβδανα

νότες γητευτές των φόβων

χρώματα των εσώψυχων φωνών αγαλλίαση

κάλεσμα πνευματικής εξιλέωσης

οι κρίνοι της αβύσσου.