Στροβιλισμοί




Στην ένωση γης και ουρανού
στροβιλισμοί εκστασιασμένου δερβίση
εκσφενδονίζουν τον ανθρώπινο πόνο 
να χαθεί στο σκοτάδι του σύμπαντος.
Αλαλαγμοί στα ουράνια ωρύονται
πάνω στα άστρα πατούν τραγουδώντας
στριφογυρνούν προσευχές στον ορίζοντα
παρακαλούν τους θεούς να ακούσουν.
Μέσα στη ζάλη που δαίμονας γίνεται
το φως το εφήμερο στις μοίρες χορεύει
για μια στιγμή δε φοβάται το θάνατο
για μια στιγμή
το αιώνιο αγγίζει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

  Αναλαμπή   Μία μέρα ένα ποτάμι μου ‘πε ο πόνος σου θα γιάνει αν κυλήσεις μέσ’ στο Χρόνο όπως το νερό.   Ένα σύννεφο από πέρα ...