Στα ανοιχτά της Ανδρομέδας

Στα ανοιχτά της Ανδρομέδας

οξυγόνο και νερό

αέρηδες που αλλάζουν

πορείες ευάλωτες

στα ακροδάχτυλα των αστεριών. 

Το σκοτάδι και το φως αγκαλιάζονται

παρειές του ίδιου προσώπου

που γερνά αδυσώπητα

σαν αόρατης κλεψύδρας

αεικίνητη άμμος. 

Γαλαξίες ερωτοτροπούν

με τη ζωή και το θάνατο

στα φτερά του Χρόνου.

Οι στιγμές εκρήξεις επώδυνες

που κάνουν τέλος την κάθε αρχή

και αρχή το κάθε τέλος.