Γκρίζος χειμώνας





Κοιμάμαι
στα κατωσέντονα της ήττας
δακρύζω
σε μια ζωή σακατεμένη
φοβάμαι
μέσ’ στα απόνερα της νύχτας
πασχίζω
μη χάσω ό,τι απομένει.



Θυμάμαι
κάποιων ερώτων καλοκαίρια
μαζεύω
τις μαραμένες ανεμώνες
λυπάμαι
τα πεθαμένα πεφταστέρια
σμιλεύω
της ερημιάς γκρίζους χειμώνες. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

  Είμαι   Είμαι λουλούδι του αγρού πίνω βροχή του ουρανού. Είμαι πουλί στα σκοτεινά φύλλο αφημένο στο βοριά.      Ένα κι ένα κ...