Γκρίζος χειμώνας





Κοιμάμαι
στα κατωσέντονα της ήττας
δακρύζω
σε μια ζωή σακατεμένη
φοβάμαι
μέσ’ στα απόνερα της νύχτας
πασχίζω
μη χάσω ό,τι απομένει.



Θυμάμαι
κάποιων ερώτων καλοκαίρια
μαζεύω
τις μαραμένες ανεμώνες
λυπάμαι
τα πεθαμένα πεφταστέρια
σμιλεύω
της ερημιάς γκρίζους χειμώνες. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

  Όπως θα έλεγαν οι ποιητές   Όπως θα έλεγαν οι ποιητές μαύρα κοράκια ξεχύνονται από γκρίζα νεφελώματα κόκκινη βροχή σταλάζει από τα μ...