ζωή αγκάθινη



στάζει το δάκρυ
στα σοκάκια της καρδιάς
ζωή αγκάθινη
μόνο το κορμί σου ανήκει
η ψυχή δεν έχει μοίρα
φτερουγίζει ελεύθερη
σε άγνωστους ορίζοντες
σε καινούριες ανάσες
σε άλλες ζωές   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

  Αναλαμπή   Μία μέρα ένα ποτάμι μου ‘πε ο πόνος σου θα γιάνει αν κυλήσεις μέσ’ στο Χρόνο όπως το νερό.   Ένα σύννεφο από πέρα ...