ΝΕΚΡΑ ΓΑΡΥΦΑΛΛΑ



Κλείσαν οι πόρτες της χαμένης μας ζωής
και οι αγέρηδες σωπάσαν της φωνής μας
λάθη χρεώνει η σελίδα της στιγμής
νεκρά γαρύφαλλα στο ψύχος της αυλής μας. 


Σβήσαν τα άστρα τόσων άδοτων φιλιών
και των ανείδωτων ερώτων τα φεγγάρια,
βήματα στείρα στα σκοτάδια των καιρών
νεκρά γαρύφαλλα του κήπου τα βλαστάρια.


Όμως οι πράξεις που δεν έγιναν ποτέ
όσα στενάγματα απόμειναν στο χτες
κι αυτά τα θέλω που ξεψύχησαν κρυμμένα


όλες οι λέξεις οι ανείπωτες της Γης
μέσα στη λάμψη της απύθμενης ψυχής
λευκά γαρύφαλλα θα γίνουν ανθισμένα.   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

  Αναλαμπή   Μία μέρα ένα ποτάμι μου ‘πε ο πόνος σου θα γιάνει αν κυλήσεις μέσ’ στο Χρόνο όπως το νερό.   Ένα σύννεφο από πέρα ...