ΑΓΡΥΠΝΙΑ

Πάλι με άρπαξε η νύχτα

τα λιμαρισμένα της νύχια

με γδέρνουν

αργά και βασανιστικά

μέχρι το ξημέρωμα.

Χαρακώνει το σώμα της ψυχής μου

στάζουν αλήθειες οι πληγές

σε χώμα κουρασμένο, άγονο

που περιμένει την άνοιξη. 

Του φεγγαριού το σινιάλο

ακολουθούν οι αισθήσεις

αιωρούνται παραδομένες

στου μυαλού τον ορίζοντα

στις πορείες των άστρων.

Απεικονίσεις μετέωρες

απ’ τα βάθη του Χάους

αφετηρίες αγέννητες

απ’ της Γνώσης το άπειρο

γαλαξίες ευήλιοι

απ’ το σύμπαν της Σκέψης

αποκάλυψη γίνονται

σε ανθρώπινα χείλη.