ΧΡΗΣΜΟΣ

Χτίζω το όνειρο στη σάπια μου ελπίδα

και στου δασκάλου μου τη λάγνα συμβουλή

σύνορο νόθο, αδιάφορη πατρίδα

και στα φτερά μου της απάτης το κερί. 

Μέσα στην κόπρο του Αυγεία γελασμένος

να καθαρίζω των αιώνων τη βρωμιά 

από θεούς κι από ανθρώπους προδομένος

στο φως μαραίνομαι σαν άσκοπη σκιά.

Λησμονημένος Οδυσσέας που ‘χει πάρει

λωτό της λήθης και της Κίρκης το πιοτό

χίλιες Ιθάκες στων Σειρήνων το δοξάρι

να τραγουδούν της Πηνελόπης το χαμό.

Αν ξεχωρίσεις την αλήθεια απ’ το μύθο

θα έχεις λύσει της Πυθίας το χρησμό …