ΚΑΝΤΑΔΑ


Κάτω απ’ το μπαλκόνι σου
θα ‘ρθω να τραγουδήσω
μέσ’ στη σκιά του σκοταδιού
γλυκά να σε ξυπνήσω.


Σήμερα στο σεντόνι σου
δίχτυα διπλά θ’ απλώσω
για να μπλεχτούνε τα φιλιά
που θέλω να σου δώσω.


Για να μην είσαι μόνη σου
μια αγκαλιά θα πλέξω
με ένα λάβρο σ’ αγαπώ
τη μοναξιά θα φέξω.  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

  Απουσία   Φωνή που σπάει σε κοφτερά κομμάτια μοναξιάς σκέψεις - φαντάσματα στοιχειώνουν τους αδειανούς τοίχους τα δάκρυα απολυμαίνου...