Στου δρόμου τα δύσβατα 

 

Στου δρόμου τα δύσβατα

δυσκολεύονται οι οδοιπόροι

παραπατάνε τα βήματα

πονάνε τα γόνατα

κουράζεται η ανάσα.   

Στου δρόμου τα δύσβατα

παραστρατεί η πορεία

τα αγκάθια χαράζουν το δέρμα

και το σώμα λιποψυχεί στην ανηφόρα.

Στου δρόμου τα δύσβατα

συνεχίζει δειλιάζοντας η θέληση

το κουράγιο κοντοστέκεται φοβισμένο

ο προορισμός θαμπός αχνοφαίνεται

τα μονοπάτια χαμένα μέσα στους θάμνους.  

Μα πίσω απ’ τους αντίπερα λόφους

μετά το καταστάλαγμα της βροχής

όταν λουφάξει αποκαμωμένος ο άνεμος

περιμένει ένα μικρό πρόσωπο γαλάζιου ορίζοντα

που στολίζουν τα χείλη του

τα χρώματα της ίριδας.      

 

ΕΝΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΣΤΗΝ ΑΒΥΣΣΟ

 

Ένα λουλούδι στην άβυσσο

ανασηκώνει το κορμάκι του στα χάδια του ήλιου

αισθάνεται το οξυγόνο στο ορθάνοιχτο άνθος

του νερού τη δροσιά γεύεται

ευωδιές και χρώματα προσφέρει στο Χάος.  

Αντιστέκεται στις ριπές του ανέμου

λυγίζει στα ραπίσματα της βροχής

στου κρύου το ξέσπασμα μαργώνουν τα φύλλα

αγωνιά στου σκοταδιού την ανασφάλεια.  

Ένα λουλούδι στην άβυσσο

την πολύτιμη ζωή του προστατεύει

με το αρχέγονο ένστικτο της επιβίωσης

τη θνητή ύπαρξή του φροντίζει.