Τετράχορδο

Μισοειπωμένες αλήθειες

μισοτελειωμένα ψέματα

λυγίζουν σαν στάχυα

στην απέραντη κοιλάδα της ζωής. 

Αύγουστος

Τα μαλλιά σου αγγίζουν το βλέμμα μου

και το δέρμα ξυπνά η πνοή σου

στο λιοπύρι της μέρας σου λιάζονται

οι αισθήσεις κι ανέλπιδα φλέγονται.

Το ζεστό δειλινό ασυγκράτητο

οι παλάμες γεμίζουν μ’ αστέρια

αναιδώς μισανοίγουν τα στόματα

να γευτούν το φιλί του Αυγούστου.

Αχ κι αυτό το φεγγάρι!

Ματώνει στου ουρανού την αγκάλη

χρυσοκόκκινες στάλες κυλήσανε

του αγέρα χαϊδεύουν τα χείλη.

Σκίρτημα βραδινής δροσιάς

στο λαιμό ξαναμμένων ερώτων

ηδονής κηλίδες πανσέληνες

ρέουν στο ανθρώπινο σώμα.