Θάλασσα ηλιογέννητη - youtube

https://www.youtube.com/watch?v=Jl9AlQEs3U8

Μουσική: Τηλέμαχος Βούλγαρης/ Στίχοι Ντίνος Ι. Γλαρός Τραγούδι: Ελένη Κατσούλη

Βιολί: Μιχάλης Κουντούρης Τσέλο: Διονύσης Κοτταρίδης Φλάουτο: Γιώτα Παδοβά Κλαρινέτο: Κωνσταντίνα Κιούλου Πιάνο: Γιάννης Σιψάκος Κρουστά: Γιάννος Μπάκας Κοντραμπάσο: Θεόδωρος Κουέλης Mastering: Θεόδωρος Κουέλης Musicartlab studios Από τη συλλογή τραγουδιών "Λιτές Ανάσες" Πίνακας Κάσπαρ Ντάβιντ Φρίντριχ "Ο Μοναχός στην θάλασσα"

Θάλασσα ηλιογέννητη Θάλασσα ηλιογέννητη θάλασσα ηλιογέννητη τη ρότα ποιος θα δείξει. Ποιος άνεμος μου μίλησε ποιος άνεμος μου μίλησε στ’ αλλιώτικο ταξίδι. Κόρη εσύ των αστεριών πέρασμα των ψυχών της Αμφιτρίτης σπιτικό σε ήρεμο γιαλό. -R- Πάρε με μαζί σου, δώσ’ μου το στερνό φιλί να ‘μαι στην αυγή του κόσμου χάρτινο σκαρί. Κύμα στη στεριά χορεύει σμίγει με το φως, φάρος στη ζωή θα φέγγει μέσ’ στο πέλαγος. Θάλασσα ηλιογέννητη θάλασσα ηλιογέννητη ποιος βλέπει το σημάδι. Ποιος είναι που τραγούδησε ποιος είναι που τραγούδησε στ’ ανάλγητο σκοτάδι. Κόρη εσύ των αστεριών πέρασμα των ψυχών της Αμφιτρίτης σπιτικό σε ήρεμο γιαλό.

-R-

 

Θερινό μεσημέρι

 

Χρυσίζουν οι ελιές στις πλαγιές των βουνών

ο άνεμος τους ανακατώνει τα μαλλιά

καθώς διαβαίνει βιαστικός

αφήνοντας πίσω του μια αίσθηση δροσιάς

στην κάψα του καλοκαιριού

στου μεσημεριού το πύρινο φίλημα.

Η θάλασσα κρυφογελά και φλερτάρει

με του ήλιου τα δάχτυλα

και ζωγραφίζει χρυσές ανταύγειες

στο κορμί της αμμουδιάς.

Τα τζιτζίκια τραγουδούν αδιάφορα για το χειμώνα που έπεται

τα προνοητικά μυρμήγκια δουλεύουν αδιάκοπα στα καυτά χώματα

τα δέντρα ρουφούν λαίμαργα κάθε ρανίδα που λάμπει

ο ήλιος αγκαλιάζει τη γη και της προσφέρει το ζωογόνο φιλί του

συνεχίζει η Φύση το ατέλειωτο ταξίδι στο Χρόνο

σαν πουλί με ακούραστα φτερά ανάμεσα στις εποχές

σαν νερό ασταμάτητο που βιάζεται να φιλήσει τα κύματα.     

 

ΜΠΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΦΟΒΟ

 

Μπες μέσα στο φόβο

κάνε κατάδυση στον άγνωστο βυθό του

χάιδεψε το σώμα του

να τον γνωρίσεις

κοίτα τον κατάματα

να σε γνωρίσει.

Μαζί θα πορευτείτε στο θολό τοπίο

θα πιείτε από το ίδιο ποτήρι

θα ψηλαφίσετε χειμωνιάτικα σκοτάδια

και θα κλάψετε σε αλγεινά πρωινά

μαζί θα ματώσετε σε μέρες λεπίδες

μέχρι που άξαφνα θα σας χωρίσει

το φως της γαλήνης.  

Γλείψε τις πληγές σου σαν αδέσποτο σκυλί

να γευτείς το θάνατο,

στις αμυχές σου θα φυτρώσει ο σπόρος

θα ανθίσει το εφήμερο λουλούδι

και θα σκορπίσει νέους σπόρους

που θα τους δουν άλλα μάτια

θα τους μυρίσουν άλλες ψυχές

θα απαλύνουν άλλους φόβους.